คำแนะนำเกี่ยวกับไลเนอร์สำหรับดิสก์ที่แตกเป็นโลหะ

แผ่นโลหะแตก ทำจากฟอยล์บางๆ และไม่มีค่าเผื่อการกัดกร่อนในการออกแบบ เมื่อสัมผัสกับสภาพแวดล้อมที่มีฤทธิ์กัดกร่อน ส่วนประกอบที่เป็นโลหะอาจเสียหายได้อย่างรวดเร็ว ผู้ใช้ควรพยายามเลือกวัสดุดิสก์พื้นฐานที่เข้ากันได้กับสื่อกระบวนการและไม่ต้องการการป้องกันเพิ่มเติมเสมอ เมื่อจำเป็นต้องมีการป้องกันเพิ่มเติม ไลเนอร์และสารเคลือบฟลูออโรโพลีเมอร์ถูกนำมาใช้มานานหลายทศวรรษเพื่อปกป้องจานจากการโจมตีทางเคมี

พจนานุกรม McGraw-Hill ของคำจำกัดความทางวิทยาศาสตร์และทางเทคนิคมีดังต่อไปนี้:
การเคลือบผิว: วัสดุใด ๆ ที่จะก่อตัวเป็นฟิล์มต่อเนื่องบนพื้นผิว
ซับ: วัสดุที่ใช้ปกป้องพื้นผิวด้านใน เช่น อุโมงค์ ท่อ หรืออุปกรณ์ในกระบวนการผลิต

คำทั้งสองนี้มักใช้สลับกัน และจากคำอธิบายข้างต้น ดูเหมือนว่าจะมีความแตกต่างกันเล็กน้อย เนื่องจากการเคลือบสามารถใช้เป็นซับในได้ และซับในก็เป็นการเคลือบชนิดหนึ่ง ดังที่กล่าวไว้ว่า "การเคลือบ" ที่ใช้กับแผ่นขัดแตกร้าว โดยทั่วไปหมายถึงสเปรย์ แปรง หรือวัสดุที่ใช้ลูกกลิ้งที่บางกว่าติดโดยตรงกับแผ่นขัดรอยร้าว ในขณะที่ซับในถือว่าหนากว่า (0.001”-0.005”) ที่เป็นส่วนประกอบที่เป็นเนื้อเดียวกัน ที่ติดอยู่กับจานโดยใช้เทปกาวไวต่อแรงกดรอบๆ ขอบจานหรือวิธีการติดเชิงกลอื่นๆ

โดยทั่วไปการเคลือบจะมีประสิทธิภาพ ความน่าเชื่อถือ และอายุการใช้งานต่ำกว่าไลเนอร์ด้วยเหตุผลหลายประการ:

1. ประสิทธิภาพของการเคลือบจะแปรผกผันกับความหนาที่ใช้ ความหนาของไลเนอร์ทำให้ต้องการการป้องกันการกัดกร่อนมากขึ้น

2. การเคลือบต้องอาศัยการยึดเกาะในการยึดติดกับพื้นผิว ปัจจัยที่ไม่ได้วางแผนไว้หลายประการ รวมถึงข้อบกพร่องของพื้นผิว ความเสียหายทางกล การกระแทก ฯลฯ อาจรอดพ้นได้ด้วยไลเนอร์ที่หนากว่า ในขณะที่การเคลือบที่บางกว่าอาจทะลุ ทำให้สามารถโจมตีทางเคมีของซับสเตรตได้

3. การลงสีด้วยมือและไม่รับประกันความสม่ำเสมอ ไลเนอร์ที่หนากว่าจะเสี่ยงต่อความล้มเหลวน้อยลงเมื่อเวลาผ่านไปอันเป็นผลมาจากข้อผิดพลาดของช่างฝีมือที่กำหนด

ZOOK นำเสนอวัสดุซับในครบวงจรเพื่อรองรับเกือบทุกสภาวะการบริการ การเลือกไลเนอร์ควรขึ้นอยู่กับความต้านทานการกัดกร่อนของไลเนอร์ต่อตัวกลางที่ไหลที่อุณหภูมิและความดันในการใช้งาน การใช้แผ่นซับที่ถูกต้องจะรับประกันประสิทธิภาพและอายุการใช้งานของแผ่นที่แตกร้าว